CORACICA Sacra — species Mithriacorum olim sacrorum, quae multiplicia fuisse constat: sic dicta, quod ὑπηρετοῦντας, ministrantes, corvas vocabant. Eorum mentio apud Ambrosium et in vererib. Inscriptionibus. Vide quoque infra Hyaenica et Leontica, it. voce Mithra … Hofmann J. Lexicon universale
Mithra — (in den späteren Pehlewi u. Parsischriften: Mihir), eine altarische Gottheit, welche in den Veda s der alten Inder zu den Söhnen der Aditi gehört, als die Gottheit des Lichts zu fassen ist u. gewöhnlich mit Varunas (Uranos der Griechen), dem Gott … Pierer's Universal-Lexikon
Coracĭa — (Coracica, lat.), römisches Mithrasfest s. u. Mithras … Pierer's Universal-Lexikon
Mithra — Mithra, ein Sonnen und Lichtgott der Iranier, wie der Mitra der stammverwandten Inder. An ihn wendet sich ein im Zendavesta erhaltenes Opfergebet, der »Mihiryasht«, worin er teils als Sonnengott geschildert wird, der seinen Sitz auf der Hara… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
CRYPTA Sacra — apud Petronium, Ego sum ancilla Quartillae, cuius vos sacra inante crypta turbâstis: eadem sunt cum iis, quae paulo post ibidem, Secreta, item nocturnae Religiones, Valerio operta sacra, Graecis, κρύφια dicuntur, qualia erant Eleusinia,… … Hofmann J. Lexicon universale
MITHRA — Persis dicitur Sol. Strad. l. 15. Τιμῶσι δὲ καὶ Η῞λιον, ὅν Μίθραν καλοῦσι. Plut. in l. de Iside, et Osiride, post relatam eorum sententiam, qui duos esse Deos credebant, quasi adversarios et ἀντιτέχνους, quorum alter Bona, alter Mala operaretur,… … Hofmann J. Lexicon universale